та́лент м.

1. род. та́ленту (природные способности) тала́нт; дарова́ние ср.; дар;

2. род. та́лента (талантливый человек) тала́нт, дарова́ние ср.;

малады́я ~ты — молоды́е тала́нты (дарова́ния);

закапа́ць т. у зямлю́ — закопа́ть (зары́ть) тала́нт в зе́млю

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)