све́жа нареч., в знач. сказ. свежо́;
ён выгляда́ў с. — он вы́глядел свежо́;
у ле́се было́ с. — в лесу́ бы́ло свежо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)