сука́ць несов.
1. (свивать, скручивать) сучи́ть;
с. дра́тву — сучи́ть дра́тву;
2. перен., обл. ви́ться, лета́ть;
аса́ ~ка́ла каля́ галавы́ — оса́ вила́сь (лета́ла) во́зле головы́;
3. перен., разг. сучи́ть;
дзіця́ ляжа́ла ў калы́сцы і ~ка́ла но́жкамі — ребёнок лежа́л в колыбе́ли и сучи́л но́жками
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)