строй (род. стро́ю) м.

1. в разн. знач. строй;

стая́ць у страі́ — стоя́ть в строю́;

с. музыка́льных інструме́нтаў — строй музыка́льных инструме́нтов;

2. (комплект одежды) наря́д, убо́р;

рассыпны́ с.воен. рассыпно́й строй;

вы́йсці (вы́весці, вы́быць) са стро́ю — вы́йти (вы́вести, вы́быть) из стро́я;

уступі́ць у с. — вступи́ть в строй;

стаць у с. — стать в строй

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)