сноп (род. снапа́) м., прям., перен. сноп;

нажа́ць с. жы́та — нажа́ть сноп ржи;

с. я́ркага святла́ — сноп я́ркого све́та;

павалі́ўся як сноп — упа́л (повали́лся) как сноп

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)