сла́ва ж.

1. сла́ва;

ве́чная с. загі́нуўшым геро́ям — ве́чная сла́ва поги́бшим геро́ям;

2. (толки, слухи) сла́ва, молва́;

аб ім пайшла́ блага́я с. — о нём пошла́ дурна́я сла́ва (молва́);

Курга́н Сла́вы — Курга́н Сла́вы;

на ~ву — на сла́ву;

на вяршы́ні сла́вы — в зени́те сла́вы;

аве́яны ~вай — ове́янный сла́вой;

то́лькі і сла́вы, што... — то́лько и сла́вы, что...

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)