скупы́

1. прил., прям., перен. скупо́й;

ён с. да кра́йнасці — он скуп до кра́йности;

~пы́я слёзы — скупы́е слёзы;

2. прил., разг. ску́дный;

~па́я прыро́да — ску́дная приро́да;

3. в знач. сущ. скупо́й; скупе́ц;

с. два разы́ тра́ціцьпосл. скупо́й теря́ет вдвойне́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)