сканчэ́нне ср.

1. оконча́ние; см. ско́нчыць;

2. оконча́ние; истече́ние; см. ско́нчыцца 1;

с. све́ту — светопреставле́ние;

да ~ння све́ту — до сконча́ния ве́ка (ми́ра)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)