скалыхну́ць сов.

1. прям., перен. всколыхну́ть;

ве́цер ~ну́ў жы́та — ве́тер всколыхну́л рожь;

с. ма́сы — всколыхну́ть ма́ссы;

2. покачну́ть, качну́ть;

с. калы́ску — качну́ть колыбе́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)