скалыхну́ць сов.
1. прям., перен. всколыхну́ть;
ве́цер ~ну́ў жы́та — ве́тер всколыхну́л рожь;
с. ма́сы — всколыхну́ть ма́ссы;
2. покачну́ть, качну́ть;
с. калы́ску — качну́ть колыбе́ль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)