сама́
1. мест. опред., ж. сама́; см. сам 1;
2. в знач. сущ., уст. (хозяйка) сама́;
с. прые́хала — сама́ прие́хала;
◊ паглядзі́, сава́, яка́я с. — погов. погляди́, кума́, какова́ сама́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)