разбушава́цца сов.

1. разбушева́ться;

ве́цер ~ва́ўся — ве́тер разбушева́лся;

мо́ра ~ва́лася — мо́ре разбушева́лось;

2. (прийти в состояние ярости) разбушева́ться, разойти́сь;

п’я́ны ~ва́ўся — пья́ный разбушева́лся (разошёлся)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)