рай (род. ра́ю) м., прям., перен. рай;

р. зямны́ — рай земно́й;

ра́да б душа́ ў р., ды грахі́ не пуска́юцьпосл. рад бы в рай, да грехи́ не пуска́ют;

з мі́лым рай і ў будане́посл. с ми́лым рай и в шалаше́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)