пры́свіст, -ту м., в разн. знач. при́свист;
салаўі́ны п. — соловьи́ный при́свист;
гавары́ць з ~там — говори́ть с при́свистом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)