прыхапі́ць сов., в разн. знач. прихвати́ть;

п. з сабо́ю кусо́к вяндлі́ны — прихвати́ть с собо́ю кусо́к ветчины́;

кро́іў і ~пі́ў лі́шку — крои́л и прихвати́л ли́шнего;

маро́зам ~пі́ла пасе́выбезл. моро́зом прихвати́ло посе́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)