прыхапі́ць сов., в разн. знач. прихвати́ть;
п. з сабо́ю кусо́к вяндлі́ны — прихвати́ть с собо́ю кусо́к ветчины́;
кро́іў і ~пі́ў лі́шку — крои́л и прихвати́л ли́шнего;
маро́зам ~пі́ла пасе́вы — безл. моро́зом прихвати́ло посе́вы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)