прасты́ць сов., в разн. знач. просты́ть; просты́нуть;
чай ~ты́ў — чай просты́л;
п. на маро́зе — просты́ть на моро́зе;
◊ (і) след ~ты́ў — (и) след просты́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)