праскака́ць сов.
1. в разн. знач. проскака́ть; (делая прыжки — ещё) пропры́гать;
~ка́лі ко́ннікі — проскака́ли вса́дники;
п. на адно́й назе́ — проскака́ть (пропры́гатъ) на одно́й ноге́;
дзе́ці ~ка́лі ўвесь дзень — де́ти проскака́ли весь день;
2. (пляску) пропляса́ть, протанцева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)