праскака́ць сов.

1. в разн. знач. проскака́ть; (делая прыжки — ещё) пропры́гать;

а́лі ко́ннікі — проскака́ли вса́дники;

п. на адно́й назе́ — проскака́ть (пропры́гатъ) на одно́й ноге́;

дзе́ці ~ка́лі ўвесь дзень — де́ти проскака́ли весь день;

2. (пляску) пропляса́ть, протанцева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)