прахо́д м.

1. род. прахо́ду (действие) прохо́д;

шлагба́ум адкры́лі пасля́ ~ду цягніка́ — шлагба́ум откры́ли по́сле прохо́да по́езда;

2. род. прахо́да (место) прохо́д;

п. це́раз мост закры́ты — прохо́д че́рез мост закры́т;

го́рны п. — го́рный прохо́д;

за́дні п.анат. за́дний прохо́д;

не дава́ць ~ду — не дава́ть прохо́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)