прабе́гаць сов., в разн. знач. пробе́гать; (суетливо — ещё) промета́ться; (в поисках чего-л. — ещё) проры́скать;
дзе́ці ўсю ра́ніцу ~галі ў са́дзе — де́ти всё у́тро пробе́гали в саду́;
саба́ка ~гаў два дні — соба́ка пробе́гала два дня;
п. уро́к — пробе́гать уро́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)