по́дпіс, -су м., в разн. знач. по́дпись ж.;
п. дакуме́нта — по́дпись докуме́нта;
уласнару́чны п. — собственнору́чная по́дпись;
за ~сам і пяча́ткай — за по́дписью и печа́тью
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)