пік м.
1. род. пі́ка (горная вершина) пик;
2. род. пі́ку (наивысший подъём в работе, движении и т.п.) пик;
◊ гадзі́ны пік; час пік — часы́ пик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)