перакапа́ць сов.

1. в разн. знач. перекопа́ть, переры́ть;

п. агаро́д — перекопа́ть огоро́д;

п. даро́гу — перекопа́ть (переры́ть) доро́гу;

2. (всё, многое) вы́копать, перекопа́ть;

п. усю́ бу́льбу — вы́копать (перекопа́ть) всю карто́шку;

3. переры́ть;

~па́ў усе́ шуфля́ды ў стале́ — переры́л все я́щики в столе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)