паўната́ ж.

1. в разн. знач. полнота́;

п. ўла́ды — полнота́ вла́сти;

п. маста́цкага выражэ́ння — полнота́ худо́жественного выраже́ния;

2. полнота́, ту́чность;

нездаро́вая п. — нездоро́вая полнота́ (ту́чность);

◊ ад ~ты пачу́ццяў — от избы́тка чувств

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)