панакрыва́ць сов.

1. (о многом, о многих) накры́ть; покры́ть; укры́ть;

п. сталы́ абру́самі — накры́ть (покры́ть) столы́ ска́тертями;

п. дзяце́й ко́ўдрамі — накры́ть (укры́ть) дете́й одея́лами;

2. (сделать крышу — о многом) покры́ть;

п. дамы́ го́нтамі — покры́ть дома́ го́нтом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)