палажы́ць
1.
2. настла́ть;
3. уложи́ть;
4. (положить ударом) уложи́ть, свали́ть;
◊ п. жыццё — положи́ть жизнь;
п. сі́лы (пра́цу) — положи́ть си́лы (труд);
п. пача́так (кане́ц) — (чаму) положи́ть нача́ло (коне́ц) (чему);
п. на (абе́дзве) лапа́ткі — положи́ть на (о́бе) лопа́тки;
як бог на душу́ пало́жыць — как бог на́ душу поло́жит;
вы́мі ды палажы́ — вынь да поло́жь;
п. зу́бы на палі́цу — положи́ть зу́бы на по́лку;
п. (сабе́) у кішэ́нь — положи́ть (себе́) в карма́н;
разжава́ць і ў рот п. — разжева́ть и в рот положи́ть;
п. пад сукно́ — положи́ть под сукно́;
п. у труну́ — свести́ в гроб (моги́лу);
палажы́ўшы руку́ на сэ́рца — положа́ ру́ку на́ сердце
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)