падляга́ць I несов. подлежа́ть;

п. суду́ — подлежа́ть суду́;

п. чыйму́е́будзь распараджэ́нню (зага́дванню) — подлежа́ть чьему́-л. ве́дению;

не ~га́е апавяшчэ́нню — не подлежи́т оповеще́нию

падляга́ць II несов. (ложиться рядом) подлега́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)