падляга́ць I несов. подлежа́ть;
п. суду́ — подлежа́ть суду́;
п. чыйму́-не́будзь распараджэ́нню (зага́дванню) — подлежа́ть чьему́-л. ве́дению;
не ~га́е апавяшчэ́нню — не подлежи́т оповеще́нию
падляга́ць II несов. (ложиться рядом) подлега́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)