падбо́р м.

1. (род. падбо́ру) в разн. знач. подбо́р;

заня́цца ~рам супрацо́ўнікаў — заня́ться подбо́ром сотру́дников;

ціка́вы п. карці́н — интере́сный подбо́р карти́н;

2. (род. падбо́ра) сапож. (каблук) подбо́р;

у п. — в подбо́р;

(як) на п. — (как) на подбо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)