нутро́, -ра́ ср.

1. мн. нет вну́тренность ж.; нутро́;

2. анат. вну́тренности мн.; нутро́;

3. перен., разг. нутро́;

мяшча́нскае н. абыва́целя — меща́нское нутро́ обыва́теля;

не па ~ру́ (быць) — не по нутру́ (быть);

перае́сці н. — перее́сть нутро́; вы́мотать (все) кишки́;

загляну́ць у н. — загляну́ть в ду́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)