нату́ра ж.

1. нату́ра; нрав м., хара́ктер м.;

шыро́кая н. — широ́кая нату́ра;

2. иск. нату́ра;

малява́ць з ~ры — рисова́ть с нату́ры;

3. (платёжное средство) нату́ра;

плаці́ць ~рай — плати́ть нату́рой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)