налёт, -ту м., в разн. знач. налёт;
паве́траны н. — возду́шный налёт;
банды́цкі н. — банди́тский налёт;
на яго́ раху́нку 500 ты́сяч кіламе́траў ~ту — на его́ счету́ 500 ты́сяч киломе́тров налёта;
н. пы́лу — налёт пы́ли;
н. у го́рле — налёт в го́рле;
ве́ршы з ~там сентымента́льнасці — стихи́ с налётом сентимента́льности
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)