нака́з, -зу м.

1. нака́з; наставле́ние ср.;

ён заўсёды выко́нваў н. ба́цькі — он всегда́ выполня́л нака́з (наставле́ние) отца́;

2. разг.: даць н. переда́ть, извести́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)