нагуля́ць сов.
1. в разн. знач. нагуля́ть;
жывёла ~ля́ла тлу́шчу — скот нагуля́л жир;
не ве́льмі тут ~ля́еш — не о́чень здесь нагуля́ешь;
н. прасту́ду — нагуля́ть просту́ду;
н. дзіця́ — нагуля́ть ребёнка;
2. (приобрести игрой) наигра́ть;
н. зна́чную су́му гро́шай — наигра́ть значи́тельную су́мму де́нег
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)