наце́рці сов.

1. в разн. знач. натере́ть; (мелом — ещё) намели́ть;

н. ску́ру вазелі́нам — натере́ть ко́жу вазели́ном;

н. парке́т — натере́ть парке́т;

н. ма́ку — натере́ть ма́ку;

хаму́т нацёр шы́ю каню́ — хому́т натёр ше́ю ло́шади;

2. (льна, пеньки) намя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)