наце́рці сов.
1. в разн. знач. натере́ть; (мелом — ещё) намели́ть;
н. ску́ру вазелі́нам — натере́ть ко́жу вазели́ном;
н. парке́т — натере́ть парке́т;
н. ма́ку — натере́ть ма́ку;
хаму́т нацёр шы́ю каню́ — хому́т натёр ше́ю ло́шади;
2. (льна, пеньки) намя́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)