ме́ра
◊ без ме́ры — без ме́ры;
праз ме́ру — сверх (свы́ше) ме́ры; че́рез ме́ру;
у адно́й ме́ры — без измене́ния;
кра́йнія ме́ры — кра́йние ме́ры;
у зна́чнай ме́ры — в значи́тельной ме́ре (сте́пени);
па ме́ры магчы́масці — по ме́ре возмо́жности;
ве́даць ме́ру — знать ме́ру;
не ве́даць ме́ры — не знать ме́ры;
канца́-ме́ры няма́ — конца́-кра́ю (конца́-кра́я) нет;
перабра́ць ме́ру — хвати́ть че́рез край; хвати́ть ли́шнее;
м. за ме́ру — ме́ра за ме́ру;
ме́раць той жа ме́рай — ме́рить той же ме́рой;
па ме́ры сіл — по ме́ре сил;
па ме́ры таго́ — по ме́ре того́;
у ме́ру — в ме́ру;
у по́ўнай ме́ры — в по́лной ме́ре;
м. і ве́ра — как в апте́ке;
па кра́йняй ме́ры — по кра́йней ме́ре;
па ме́ншай ме́ры — по ме́ньшей ме́ре;
ні ў яко́й ме́ры — ни в како́й ме́ре;
у пэ́ўнай ме́ры — в не́которой сте́пени
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)