меч (род. мяча́) м. меч;

адда́ць агню́ і мячу́ — преда́ть огню́ и мечу́;

дамо́клаў м. — домо́клов меч;

скрыжава́ць мячы́ — скрести́ть мечи́;

падня́ць м. — подня́ть меч;

перакава́ць мячы́ на ара́лы — перекова́ть мечи́ на ора́ла;

агнём і мячо́м — огнём и мечо́м;

пакая́ннай галавы́ меч не сячэ́посл. пови́нную го́лову меч не сечёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)