луза́ць
1. лущи́ть; очища́ть (от скорлупы, кожуры);
2. (есть, разгрызая) грызть, щёлкать, лущи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
луза́ць
1. лущи́ть; очища́ть (от скорлупы, кожуры);
2. (есть, разгрызая) грызть, щёлкать, лущи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)