конь (
1. ло́шадь
2.
3.
◊ па ко́нях! — по ко́ням!;
ні па кані́, ні па агло́блях — ни на́шим, ни ва́шим;
ход канём — ход конём;
трая́нскі к. — троя́нский конь;
не па кані́ корм — не в коня́ корм;
быў к., ды з’е́здзіўся —
куды́ к. з капыто́м, туды́ і рак з клю́шняй —
до́ранаму (даро́наму) каню́ ў зу́бы не глядзя́ць —
з чужо́га каня́ і ў гразі́ злазь —
пабы́ць на кані́ і пад канём —
к. на чатыро́х нага́х і то спатыка́ецца —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)