клёк (род. клёку) м., разг.

1. здра́вый смысл, рассу́док, ра́зум;

2. со́ки мн., си́лы мн.;

выця́гваць апо́шні к. — тяну́ть после́дние со́ки;

не мець ~ку ў галаве́ — без царя́ в голове́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)