каро́ва ж., прям., перен. коро́ва;

марска́я к. — морска́я коро́ва;

до́йная к. — до́йная коро́ва;

к. языко́м зліза́ла — коро́ва языко́м слиза́ла;

падыхо́дзіць, як ~ве сядло́погов. идёт, как коро́ве седло́;

страля́ў у варо́ну, а папа́ў у каро́вупогов. ме́тил в воро́ну, а попа́л в коро́ву

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)