кара́ ж., в разн. знач. кора́; (верхний затвердевший слой — ещё) ко́рка;

бяро́завая к. — берёзовая кора́;

ледзяна́я к. — ко́рка льда;

зямна́я к. — земна́я кора́;

к. вялі́кіх паўша́р’яў галаўно́га мо́зга — кора́ больши́х полуша́рий головно́го мо́зга;

абрасці́ каро́ю (гра́ззю) — обрасти́ гря́зью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)