язычо́к, -чка́ м.
1. в разн. знач. язычо́к;
ну і я. у яго́! — ну и язычо́к у него́!;
я. звано́чка — язычо́к колоко́льчика;
я. замка́ — язычо́к замка́;
2. анат. язычо́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)