гвалт
1. сущ. (род. гва́лту) м. наси́лие ср.;
2. сущ. (род. гва́лту) м. крик, шум, гвалт;
падня́ць г. — подня́ть крик (шум, гвалт);
3. в знач. межд. карау́л;
г., рату́йце! — карау́л, спаси́те!;
хоць г. крычы́ — хоть карау́л кричи́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)