го́ра
1. го́ре;
2. нужда́
3.
4.
◊ і г. ма́ла — и го́ря ма́ло;
глыну́ць (ця́пнуць) г. — хлебну́ть (тя́пнуть) го́ря;
про́ста г. — су́щее (пря́мо, про́сто) наказа́ние;
г. го́ркае — го́ре го́рькое;
г. гарава́ць — го́ре горева́ть (мы́кать);
г. мне! — го́ре мне!;
на маё г. — на мою́ беду́;
(і) смех і г. — (и) смех и го́ре;
з го́рам напала́м — с го́рем попола́м;
памагчы́ го́ру — помо́чь го́рю;
г. мучы́ць ды жыць ву́чыць —
у го́ры жыць ды з пе́рцам е́сці —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)