го́нкі I сущ. (род. го́нак) ед. нет, спорт. го́нки

го́нкі II

1. (быстрый) го́нкий;

г. со́калохот. го́нкий со́кол;

2. (о деревьях) высо́кий и ро́вный;

~кая — хво́я высо́кая и ро́вная сосна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)