гало́сны лингв.
1. прил. гла́сный;
г. гук — гла́сный звук;
2. в знач. сущ. гла́сный;
~ныя белару́скай мо́вы — гла́сные белору́сского языка́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)