франт м. франт, щёголь;
◊ ф. — са́лам бо́ты вы́мазаў, а ску́рку з’еў — погов. франт — са́лом сапоги́ сма́зал, а ко́жицу съел
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)