дур (род. ду́ру) м., разг. дурь ж., блажь ж., при́дурь ж.;

вы́кінуць д. з галавы́ — вы́кинуть (вы́бросить) дурь (блажь) из головы́;

вы́біць д. з галавы́ — вы́бить дурь из головы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)