дух (род. ду́ху,
◊ вы́матаць духі́ — вы́мотать ду́шу;
чуць д. — чу́ять дух;
ду́ху бая́цца — трепета́ть;
па́даць ду́хам — па́дать ду́хом;
нячы́сты д. — нечи́стый дух;
не хапа́е ду́ху — не хвата́ет ду́ху;
адны́м ду́хам — еди́ным (одни́м) ду́хом;
д. (духі́) заняло́ —
д. вон — дух вон;
набра́цца ду́ху — собра́ться с ду́хом;
пераве́сці д. — перевести́ дух;
святы́м ~хам — святы́м ду́хом;
што (ко́лькі) ёсць ду́ху — во весь дух;
вы́біць д. — вы́шибить дух (ду́шу);
д. займа́е — дух захва́тывает;
каб і ду́ху (чыйго) не было́ — что́бы и ду́ху (чьего) не́ было;
злы д. — злой дух;
у здаро́вым це́ле здаро́вы д. — в здоро́вом те́ле здоро́вый дух;
лёстачкамі д. выма́е —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)