дакаці́ць сов.

1. (катя, приблизить) докати́ть;

д. бо́чку да скле́па — докати́ть бо́чку до по́греба;

2. разг. (доехать) докати́ть;

д. да го́рада — докати́ть до го́рода

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)