дадра́ць сов., разг.

1. (окончить рвать) дорва́ть;

2. (износить до дыр) дорва́ть, дотрепа́ть, додра́ть;

3. (кору и т.п.) додра́ть;

4. (на тёрке) дотере́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)