дацягну́цца сов.

1. в разн. знач. дотяну́ться;

д. да ве́рхняй палі́цы — дотяну́ться до ве́рхней по́лки;

чарга́у́лася да дзвярэ́йо́чередь дотяну́лась до две́ри;

2. разг. (с трудом) дотащи́ться; доплести́сь, добрести́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)